Buiten de grenzen is Château Margaux een illustere referentie onder de grote wijnen van Margaux, de emblematische appellation van de linkeroever van Bordeaux.
Wat is de geschiedenis van Château Margaux?
Al in de 12e eeuw stond het domein bekend als "La Mothe de Margaux", omdat de Médoc een vlakke streek was. Deze periode markeerde de ontwikkeling van de handel tussen Frankrijk en Engeland, wiens koning Richard Leeuwenhart vooral Bordeaux-wijnen op zijn tafel waardeerde.
Een eerste opkomst uit de 16e eeuw
Tussen 1572 en 1582 werd Pierre de Lestonnac eigenaar van Château Margaux en voerde hij grote herstructureringswerkzaamheden uit aan zowel het domein als de wijngaarden. Dit was een beslissende periode voor de Médoc, die de graanteelt begon te vervangen door wijnbouw.
Aan het eind van de 17e eeuw besloeg Château Margaux de oppervlakte die het nu nog heeft, namelijk 265 hectare, waarvan een derde bestemd was voor de wijnbouw. De commerciële opkomst met Engeland en Nederland bevorderde de erkenning van de wijnen van het domein buiten de grenzen.
Belangrijke technische vooruitgang sinds de 18e eeuw
Gedreven door een constante zoektocht naar uitmuntendheid produceert Château Margaux grote wijnen van een groots terroir en door technische innovaties die een zeer nauwkeurige vinificatie garanderen.
Deze ontwikkelingen werden aan het begin van de 18e eeuw in gang gezet door Berlon, de beheerder van het wijndomein. Als visionair kende hij de bodem van het landgoed perfect en wees hij de beste percelen aan. Tot dan toe werd de oogst bij zonsopgang uitgevoerd, maar vanaf toen gebeurde dat enkele uren na zonsopgang, zodat de dauw die de druiven bedekte hun fenolisch potentieel (kleur en tannines) niet zou verdunnen. Bovendien begon hij met de gescheiden vinificatie van rode en witte druiven.
Een cruciale periode in de 18e eeuw
Château Margaux profiteerde van de toegenomen erkenning in het Verenigd Koninkrijk en breidde zijn faam over de Atlantische Oceaan uit. Thomas Jefferson, de Amerikaanse ambassadeur in Frankrijk, beschreef de jaargang 1784 van Château Margaux als volgt: "er kan geen betere fles Bordeaux zijn".
Zich bewust van het potentieel van zijn wijngaard, koos Joseph de Fumel, eigenaar van het domein in het midden van de 18e eeuw, de beste percelen van het domein om er een selectie van bijzonder kwalitatieve druivenrassen aan te planten.
Château Margaux werd door de revolutionairen als nationaal goed geveild en later gekocht door Laure de Fumel, de laatste telg van de familie Lestonnac. Door de moeilijke jaren na de Franse Revolutie had Laure de Fumel geen andere keuze dan het landgoed in 1801 te veilen.
De opleving vanaf de 19e eeuw
Een nieuwe bladzijde van Château Margaux werd omgeslagen in 1801 na de aankoop van het landgoed door Bertrand Douat, alias de Markies de la Colonilla. Hij kwam oorspronkelijk uit Baskenland en begon in 1810 met de bouw van het kasteel en de huidige boerderijgebouwen, onder leiding van de beroemde Bordeaux-architect Louis Combes.
Niet erg geïnteresseerd in wijnproductie, verkochten de kinderen van de Markies de la Colonilla het landgoed in 1830 aan Alexandre Aguado, een rijke bankier.
In de officiële classificatie van 1855, aangevraagd door keizer Napoleon III ter gelegenheid van de tweede wereldtentoonstelling, kreeg Château Margaux de titel "Premier Grand Cru Classé". Het was de enige van de vier gepresenteerde "Premiers Crus" die een score van twintig op twintig behaalde.
Graaf Pillet-Will verwierf het eigendom in 1879, na de verkoop ervan door Emily Macdonnel, echtgenote van de zoon van Alexandre Aguado. Deze periode werd zowel gekenmerkt door de grote wereldrecessie als door een belangrijke ontwikkeling van cryptogame ziekten zoals oïdium, meeldauw en phylloxera. De wijngaard van Château Margaux werd herbeplant en een deel van de productie van jonge wijnstokken werd te koop aangeboden onder de naam van de tweede wijn van het domein, Pavillon Rouge du Château Margaux.
De 20e eeuw: een roemrijk landgoed met het oog op de toekomst
De familie Ginestet, aan het hoofd van een van de belangrijkste wijnhandelaren van Bordeaux, werd in 1950 eigenaar van Château Margaux. Hoewel er onder leiding van Fernand Ginestet en zijn zoon Pierre belangrijke herstructureringswerkzaamheden aan de wijngaard werden uitgevoerd, leidde de economische en kwaliteitscrisis van de jaren zeventig ertoe dat het domein te koop werd gezet.
André Mentzelopoulos kocht het pand in 1977. Aan het hoofd van het bedrijf Félix Potin begon deze visionaire man van Griekse afkomst met een ingrijpende modernisering van het château, de wijngaard en de productiemiddelen om de schittering en het prestige van Château Margaux opnieuw te erkennen onder de grootste wijnen ter wereld.
Na zijn dood in 1980 nam zijn dochter Corinne, die al deel uitmaakte van de familiegroep, het beheer van het landgoed over. Corinne Mentzelopoulos zet het werk van haar vader voort en beheert het familie-erfgoed. Zij brengt alle passie die de geschiedenis van het kasteel drijft over om het meesterlijke werk van haar vader voort te zetten.
Alles wat u moet weten over het terroir van Château Margaux
Château Margaux verzorgt een terroir van 262 hectare met 82 hectare beplante wijngaarden. Terwijl 70 hectare bestemd is voor rode wijnen, zijn 12 hectare bestemd voor de witte wijn van het domein.
Geologie: een zeldzaam mozaïek
"Van een uitzonderlijk terroir komt een geweldige wijn". Dit adagium, geliefd bij de opeenvolgende eigenaars van Château Margaux, is de perfecte uitdrukking van de geologische bijzonderheid van het domein, waarvan het zeldzame en unieke terroir op een grindheuvel ligt.
Klimaat: een uitzonderlijke wijngaard met een gematigd oceaanklimaat
De appellation Margaux profiteert van een gematigd oceaanklimaat, gekenmerkt door zachte, natte winters en relatief koele zomers.
Wijnbouw
Château Margaux is een benchmark voor het produceren van grote wijnen uit een wijngaard die met de grootste strengheid wordt beheerd. De wijngaarden zijn beplant met Cabernet Sauvignon, Merlot, Petit Verdot en Cabernet Franc voor de rode wijnen, en Sauvignon Blanc voor de Pavillon Blanc du Château Margaux.
Vinificatie
Château Margaux en zijn tweede wijn, Pavillon Rouge du Château Margaux, worden gefermenteerd in eiken vaten en rijpen 18 tot 24 maanden in nieuwe vaten. De witte wijn van het domein, Pavillon Blanc du Château Margaux, wordt gefermenteerd in eikenhouten vaten en rijpt 6 tot 8 maanden.
De stijl van de wijnen van Château Margaux
Château Margaux, sinds de 17e eeuw erkend als een van de meest illustere wijnen ter wereld, is de pure en authentieke uitdrukking van grote terroirs.
Wijnprofiel
De Grand Vin du Château Margaux, de kwintessens van finesse, combineert op harmonieuze wijze elegantie, complexiteit en aromatische intensiteit met een uitzonderlijke frisheid.
De tweede wijn van het domein, Pavillon Rouge du Château Margaux wordt waarschijnlijk al sinds het begin van de 17e eeuw geproduceerd. Aanvankelijk "Château Margaux 2e wijn" genoemd, werd de huidige naam in 1908 gegeven. De productie werd tussen de jaren 1930 en 1970 stopgezet, maar werd in 1977 onder leiding van André Mentzelopoulos opnieuw opgestart. Deze tweede wijn, die vandaag 30% van de oogst vertegenwoordigt, verleidt door zijn evenwicht en zijn subtiele harmonie tussen zoetheid en kracht.
De Pavillon Blanc van Château Margaux wordt sinds het einde van de 17e eeuw geproduceerd en is ontstaan uit de visionaire geest van de toenmalige keldermeester Berlon, die als een van de eersten de rode en witte druiven tijdens de vinificatie scheidde. Het werd in de 19e eeuw "Château Margaux vin de sauvignon" genoemd en draagt sinds 1920 zijn huidige naam en hetzelfde etiket. Deze witte wijn wordt geproduceerd op een van de oudste percelen van het domein en in beperkte hoeveelheden gemaakt, dankzij een strenge selectie van druiven van de hoogste kwaliteit, en wordt met precisie en uitmuntendheid gevinifieerd in ultramoderne installaties. De wijn is lang en onthult tijdens het proeven al zijn finesse, aromatische rijkdom en subtiele mineraliteit.
Verouderingspotentieel van de wijnen
De wijnen van deze Premier Grand Cru Classé kunnen meerdere decennia in de kelder liggen om zowel hun complexiteit als hun structuur van zeldzame verfijning te vergroten.
