Als meest noordelijke wijngaard van Europa floreren de Duitse wijnstokken al meer dan 2000 jaar in de dalen langs de grote rivieren, waaruit de beste Duitse wijnen zijn ontstaan.
Dankzij dit lange wijnbouwerfgoed beschikt Duitsland over een schat aan voorouderlijke kennis die van generatie op generatie wordt doorgegeven. Sinds de jaren negentig hebben Duitse wijnbouwers hun wijnbereidingsmethoden herzien om wijnen van topkwaliteit te produceren die door hun exponentiële groei snel internationale erkenning hebben gekregen.
De 13 Duitse wijnbouwgebieden zijn ideaal gelegen aan de rivieren Rijn en Moezel. Tot de bekendste behoren het Moezeldal met zijn steile wijngaarden, de Nahe met zijn grote verscheidenheid aan wijnen, de Pfalz, de prestigieuze Rheingau en de grote Hessen-Rijn.
Langs de rivieren volgen de rijen wijnstokken elkaar op in wijngaardterrassen en profiteren van de door de weerkaatsing maximale zonneschijn. Door het koele landklimaat van Duitsland wordt de vochtigheid in de zomer gecompenseerd door minder regen in de herfst, waardoor de druiven de tijd krijgen om te rijpen en edelrot te ontwikkelen.
In Duitsland worden regio's niet geassocieerd met specifieke druivenrassen zoals in Bourgondië, wat leidt tot een ander naamgevingssysteem, gebaseerd op de dichtheid van de most op het moment van de oogst. Het druivenras wordt op het etiket vermeld in de naam van de wijn. De indeling van Duitse wijnen is gebaseerd op drie hoofdcategorieën: Tafelwein, Qualitätswein (QbA) en Pradikätswein (QmP).
Tafelwein, of tafelwijnen, zijn te onderscheiden van Qualitätswein en Prädikatswein, twee categorieën waarin kwaliteitswijnen zijn ingedeeld. Qualitätswein zijn wijnen uit één van de 13 erkende wijngebieden. Ze variëren van droog tot zoet, maar de toevoeging van suiker is gebruikelijk. Prädikatswein, letterlijk "wijnen met bijzondere kwaliteiten", hebben een veel hogere vinificatienorm: ze moeten afkomstig zijn uit één van de 39 subregio's die samen de 13 wijngebieden vormen. Bovendien is de toevoeging van suiker aan de most strikt verboden.
Een andere aanvullende classificatie van Duitse wijnen, VDP genaamd en opgezet op initiatief van de grootste Duitse wijnbouwers, brengt echter een notie van plaats die vergelijkbaar is met die van de Bourgogne: Gutwein (kan afkomstig zijn uit elke plaats die in het VDP-bestek is opgenomen), Ortswein (dorpsequivalent), Erste Lage (premier cru), Grosse Lage (grand cru). Een Grosse Lage kan het etiket Grosse Gewächs krijgen als hij droog is. Dit zijn de grootste Duitse droge witte wijnen.
Deze zeer veeleisende en nauwgezette classificaties leiden tot een groot aantal verschillende wijnen. De stijl van de Duitse wijnen is zeer gevarieerd en al deze nuances dragen bij tot de verfijning van de Duitse signatuur.
Van pittig en mineraal tot zacht en fruitig, de Duitse witte wijnen van Riesling, Müller-Thurgau en Silvaner behoren tot de beste witte wijnen van Europa. Als ware meesters in de vinificatiekunst van Riesling, verbouwen Duitse producenten ook op briljante wijze Pinot Noir, in Duitsland bekend als Spätburgunder.
